laatste verslag

Donderdag 12 april, wat zitten we weer achter met schrijven… . Al te weinig tijd om alles te beleven, dus gaan we het schrijven wat inkorten ;-)

We reden van Taupo naar Napier. Weer een stuk van onze Kiwi dat we mochten beleven. Een weg die hij heel vaak gereden heeft, omdat hij hier gewerkt en gewoond heeft. Een weg waarin hij veel met ons kon stoppen owv bezienswaardigheden. Eerst zagen we het oudste wegcafé, dan een gigantische waterval net ver off road, … . Een hele lange weg voor ons. Voor onze Kiwi’s een stukske rijden.

In Napier verbleven we 2 dagen bij de ouders van Brooke haar mama. Een villa met view!! Amai, echt sjiek!! Helemaal buiten de stad op een heuvel. Weeral een lange weg, die je tot het einde afreed, om vervolgens in een zeer rustige villa terecht te komen. Shaun en Karin woonden er al 10 jaar. Ze maakten er een heel gezellige “home” van voor hun 5 kinderen, vele kleinkinderen, Stuart en Amber,.. . Ze hield echt contact met al de ouders van haar kleinkinderen! Dus ook met onze Kiwi.

Deze donderdag kon Stuart zijn dochter van school halen. Niet evident als je meer dan 5 uur van elkaar woont. Te samen gingen we naar de stad. Napier stad is een 100 tal jaar oud. De oude stad was verwoest door de aardbeving. Bij de heropbouw hebben ze veel art deco gebruikt doorheen de stad. Wel uniek en gezellig. Het strand kan je na de aardbeving niet meer gebruiken om te gaan zwemmen. De stroming is overal heel sterk en de afgrond gaat van een 50 cm naar meters diepte. Velen die het probeerde overleefde het niet! Tot vandaag zijn hier nog steeds vele mini aardbevingen te voelen. Wij konden ze niet beleven.

De mannen hebben de cafés nog bezocht, de vrouwen de winkels! Hierna mochten we bij de oma en opa van Brooke lekker eten. En hebben Kaat en ikzelf Brooke op de balletschool zien dansen. Wat een top ballerina!!

Onze dochter was deze avond heel stiL. Dirk plagen zat er zelfs niet in! Reden: morgen naar een vreemde school in een vreemd land met een vreemde taal… . Jammer voor onze Jens. De scholen zijn hier nog steeds gescheiden, dus jongens en meisjes scholen. Daar we niemand kenden op een jongensschool, heeft de directie hiervan het niet goedgekeurd. Kaat daarentegen kon vlotjes met Brooke naar de meisjes middelbare school.

Vrijdag 13 april.

De meiden gingen naar school, Jens bleef bij de Oma en de 5 volwassenen gingen wijnproeven!! Best goed geregeld ;-)

Kaat zag het gelukkig een beetje zitten. Om 13.30 na de lunch gingen we haar terug oppikken. Op het secretariaat kreeg ze een visitor kaart. Zeker nodig als je als enige zonder uniform op een school rondloopt. Het schooltje was super gezellig. Vele plekken op de speelplaats, zelfs een amfitheater. Uitzicht op de zee!! Hoe shill is dat! En er zaten maar 300 meiden in het totaal. Het was onze dochter super goed meegevallen. Ze heeft wiskunde, sport (wel theorie les over the common wealth games), snit en naad, .. mogen volgen. De juffen waren super en geen jongens, de klas was rustig ;-).. .

Jens had een rustige voormiddag! Had zijn eigen lunch moeten nemen, wat zeker geen probleem is voor onze zelfstandige jongen!

Wij genoten op “the mission”. De missionarissen hadden hier op een heuvel een prachtig huis neergezet. Later hebben ze er wijngaarden bijgezet. Tot op vandaag is de kerk er de eigenaar van. Enkel het restaurant is 50% van een privé eigenaar. Derest van onze geestelijke vrienden. Ze hebben over heel Nieuw Zeeland wijngaarden. Op deze manier maken ze super wijnen! Een poeverij kost slecht 5 nzdollar ( een 3 euro ) en je krijgt er nog een glas bij om mee te nemen. Je kreeg zeer fijne uitleg en hebben 10 wijnen mogen proeven. Nadien hebben we een hapje op hun super mooi terras genoten. Echt top!! Zelfs onze sergio herman kan er wat van leren!! En het kostte ons slecht een 20 nzdollar (12 euro).. Dit is een plek die ik zeker terug zou bezoeken!!!!!!! Raf en Stuart gingen Kaat en Jens oppikken, derest offerde zich op om er een super lekker dessert op te eten!! Hoe zwaar kan het leven zijn ;-)

Hierna bezochten we andere view point in Napier en werden we verwacht voor een diner met de bijna de hele familie van Shaun en Karin. Hun eigen geslacht lammetje stond op het menu! Voor sommige onder ons heel erg lekker, voor andere zielig! Maar het was een zeer gezellige familie avond. Een stuk van Stuart, dat we super leuk vonden om te leren kennen!!

Na een goede nacht, weeral opruimen en afscheid nemen. Eerst van Shaun en Karin.

Dan gingen we naar de rugby wedstrijd van Brookes vriendje kijken. Wat gaat het hier hard aan toe! Nog vlug een ander prachtig view point meepikken. Maar dan scheiden de wegen al vlug van onze tot nu toe goede reisgidsen. Stuart en Amber hun job roept hen terug naar Auckland. Brooke zet de reis verder met ons. Deze reis ging meer dan 5 uur duren. Dan kwamen we in Wellington aan. Reeds heel donker. Enkel inkopen gedaan en gegeten!

Op zondag werden we wakker in Wellington! An amazing view! In de verte de luchthaven, dan de zee en wij zaten lekker on the hill!! De zon scheen nog eens lekker! Wat meer moet je hebben op zondag ochtend ;-)!!

Op het programma vandaag; Wellington verkennen!!

Eerst een view point bezoeken. Hier zie je heel Wellington en zijn mooie waters rondom

Dan in hun nationaal museum “te papa” een kijkje nemen!! Zonder te betalen kan je er binnen lopen. We bezochten een heel verdiep over de maori, op het dak het view point (het hoeveelste maar ze blijven top om te bezoeken) en de tentoonstelling “gallipoli”. Dit laatste ging over de wereldoorlog, meer bekend om zijn levensechte beelden! Een 6 tal stonden er tijdens de tentoonstelling verspreid. Knap gemaakt! Levensecht! De spanning zie je in hun gezicht, het zweet druipt van het gezicht, de aders zie je lopen, de wonden zijn levensecht,…. . Zeker een bezoekje waard!! Na enkele uren aan educatie, hebben we wel een pauze verdiend. Een gezellig plein, net buiten het museum, leent zich dan ook om ene te drinken! Allé ene ;-)!? Voor onze kids mocht er wat tapas bij! Allé de kids ;-)! Hierna bezochten we het parlement. Een leuke wandeling, die de winkels en de vele mooie gebouwen passeerde. Gevolg; opsplitsing. De 3 vrouwen naar de winkels, op deze manier is een dochter altijd bereid om te wandelen. De mannen ene drinken, inkopen doen voor het avondeten en een bezoekje brengen aan “wellington fire departement”! Mijne man gelukkig, maar tevens de brandweermannen van hier zijn er enorm trots op om hun werking te delen met de rest van de wereld!

Na deze zalige super mooie dag in Wellington gingen we allemaal voldaan terug naar ons huisje op de hill. De auto’s laat je hier gewoon kris kras op de weg staan! De enige wet wat telt is,  er moet nog 1 auto door kunnen walsen. Tegenligger, de zwakste gaat in de achteruit! Een lekkere maaltijd! En een goede nachtrust!!

Maandag 16 april stonden we op met een voormiddag van regen!! Gelukkig hadden we een tripje van 5 uur op het programma staan. Deze keer richting New Plymouth! Hier hadden we een wandeling gepland bij de “Taranaki” berg! Mits het slechte weer, gingen we voor 1.5 uur. Een lus uitgestippeld op het begin van de berg. Aan het informatiepunt werd geadviseerd om enkel omhoog te lopen en dezelfde weg terug af te dalen. De lus afmaken met de regenval was niet veilig! Maar wij waren in voor avontuur na zo’n autorit, dus gingen we voor de hele lus! En dat was de moeite! Super mooie natuur rondom je, de kleine tot grootte watervallen volgde elkaar op en we mochten de rivier met rotsen zelfs oversteken! Echte avonturiers voelden we ons ;-)!!

Na de al zo mooie wandeling kon je nog naar de “Dawson falls”. 16 m en de bekendste waterval in het egmont national park..

Nadat de avond gevallen was, werd het tijd voor eten te voorzien. Dit hebben we in ons huisje in new plymouth opgegeten. Een super huis om te huren! 14 bedden voor 6 mensen en ontbijt was al aanwezig!!

De volgende dag begon met weeral inpakken en verder rijden naar Waitomo! Dit gebied is gekend voor de vele grotten met zijn vele wateren. “wai” betekent in maori “water”, tomo betekent “gat in een rots”! owv de goede lucht in de grotten leven hier de vele gloeiwormen. We hadden voor 6 personen van 15-20 uur de black rafting gereserveerd. Hier doe je een afdaling van 18 m, ga je met een band door de grotten met en zonder licht aan (black water!), doe je in de grot een touwenparcour, zie je de gloeiwormen in hun habitat en doe je een klim van 18 m. iedereen zeer enthousiast. Echter bij het inchecken bleek ons dochter niet mee te mogen. Je moest min 45 kg wegen en daar zit zij nog ver onder. De stroming in de grotten kon zij met haar gewichtje niet aan. Raf offerde zijn plaats in de groep op en vertrok naar een andere tour om de gloeiwormen op een andere wijze te bezoeken. Zij mochten met een bootje op het water de vele gloeiwormen ontdekken. Aanvankelijk voor onze Kaat geen leuke start, maar achteraf was iedereen zeer tevreden over zijn uitstap!

Na zo’n actieve dag zijn we in een leuk tot restaurant omgebouwd oude treinstation beland. Onze gids van black rafting (janie) had ons dit aangeraden. Voor sommige tijd voor iets anders dan een burger, voor andere weeral een burger! Je bent dan ook maar 1 keer per jaar op vakantie ;-)… .

Woensdag 18 april al! Wat begint de tijd te korten. Weeral inpakken en terug rijden richting Auckland. Vandaag maar 3 uur in de auto. Op weg naar huis bevond er zich een Kiwihuis. Deze keer met de echte Kiwi’s, de vogels dus..  . Om ze te zien zitten ze in een speciaal huis met nachtlicht! Het zijn dan ook nachtvogels. Wat leerde we bij; ze zijn zeer agressief als ze hun domein willen afbakenen (tijdens de voeding werd de verzorger heel erg aangevallen!!!) en de vele huizen hebben “broedprogramma’s” voor het behoud van de echte Kiwi.

Hier in Auckland aangekomen konden we onze Kiwi “Stuart” weer fijn terugzien. De komende 2 dagen stonden nog in teken van onze vrienden. De avond hebben we homemade pizza gegeten met weeral een portie alcohol. Daar het water hier duurder is dan al de rest, drinken ze hier wijn ipv water op hetzelfde tempo als wij ons water drinken!!

Donderdag bezochten we nog Auckland city! Dat als kleine Genkenaren. Gigantisch groot, veel bevolking en het meer gehaastere leven. Iets wat ze hier nauwelijks kennen. Heel bekend is de skytower! Die we met z’n 6 bezochten. Een koffie drinken op 200 m hoogte met view over Auckland. Nadien hebben de jongens nog een stuk van de stad bezocht met een “hop and of bus”. Hier krijg je wat info over de plaatsen waar je langsrijdt. De dames wilden naar Louis Vuitton, Gucci, … . Een beetje Milaan in Auckland ;-). De Aziaten kopen er zoals wij spullen kopen in de Zara!! Betere beurs in de hand denk ik.

S avonds zijn we naar de ouders van Amber geweest. Hier mochten we op diner! Weeral een gezellige avond met lots of alcohol!!! Een super fijne afsluiter!

Net zoals dit de afsluiter is van onze fantastische ervaring doorheen Nieuw Zeeland!!

Rest ons nog het inpakken en de lange terugweg van 30 uurtjes vliegen.

Dan kunnen we thuis de vergeten details vertellen tijdens een gezellige avond samen!!

Thanks everybody for reading our story, to live with us through our first adventure far from home!!!

See you all very soon!!!!!!!!!!